Migrena siatkówkowa

Czym jest migrena siatkówkowa?

Migrena jest jedną z najczęstszych chorób układu nerwowego. Jest wiele typów migreny i tylko specjalistyczna diagnostyka lekarska może pomóc pacjentowi określić rodzaj schorzenia i dobrać odpowiednie leczenie. Jednym z typów migreny wyróżnianym w  Międzynarodowej Klasyfikacji Bólów Głowy jest migrena siatkówkowa zwana również migreną oczną. 

Dokładne przyczyny wystąpienia migreny ocznej podobnie jak w przypadku migreny klasycznej nie są znane. U mniej więcej połowy pacjentów wpływ na wystąpienie migreny siatkówkowej  mają czynniki genetyczne. 

Wśród czynników prowokujących ataki migreny siatkówkowej wymieniane są również:

• alergie pokarmowe,
• stres,
• zaburzenia hormonalne,
• gwałtowne zmiany ciśnienia,
• silne bodźce zewnętrzne,
• zbyt małe ilości snu.

 Migrena siatkówkowa, a migrena klasyczna

Migrena siatkówkowa nazywana również migreną oczną powoduje częściową lub całkowitą utratę widzenia w jednym oku. Jest to symptom tymczasowy, trwający zwykle nie dłużej niż godzinę.

Po ataku następuje całkowity powrót właściwego widzenia.

Migrenie siatkówkowej towarzyszy przeważnie tępy ból, który rozpoczyna się za oczami, by następnie rozprzestrzenić się na całą głowę.  Ból może również pojawić się dopiero po powrocie właściwego widzenia. Napad migrena siatkówkowej może być pojedynczym epizodem, może też występować u pacjenta cyklicznie. 

Migrena klasyczna zwana również migreną z aurą charakteryzuje się występowaniem aury migrenowej.  Aura migrenowa może mieć różny przebieg,  o czym warto poczytać w naszym artykule.

Migrena siatkówkowa różni się od migreny klasycznej tym, że w przebiegu migreny siatkówkowej  objawy dotykają tylko jedno oko i możliwe jest wystąpienie w nim całkowitej, czasowej ślepoty.

Objawy migreny siatkówkowej

Zaburzenia widzenia związane z migreną siatkówkową mogą utrzymywać się od  kilku minut do godziny. Do objawów obecnych w trakcie trwania ataku zalicza się podobnie jak w przypadku migreny klasycznej m. in.:

• Występowanie tzw. mroczków w polu widzenia, mroczki mogą się powiększać aż do wystąpienia całkowitej, tymczasowej ślepoty,
• Pojawianie się błysków światła; wrażenia wzrokowego o charakterze iskrzenia,
• W trakcie zaburzeń widzenia lub tuż po zaburzeniach pojawia się typowy migrenowy ból głowy, tętniący, pulsujący,
• Bólom migrenowym towarzyszy często nadwrażliwość na światło, dźwięki i inne bodźce zewnętrzne, mogą pojawić się nudności i wymioty,
• Ból głowy pojawia się w przeciągu godziny od początku wystąpienia objawów ocznych i rozwija się po tej samej stronie co zaburzenia widzenia.

Rozpoznanie migreny siatkówkowej

Nie ma uniwersalnej metody pozwalającej na zdiagnozwoanie migreny siatkówkowej. Międzynarodowe Stowarzyszenie Bólów Głowy stworzyło pewne wyróżniki pomocne w we wstępnym rozpoznaniu choroby.  

 Migrenę siatkówkową charakteryzuje:

• Występowanie całkowicie odwracalnych zaburzeń widzenia, które zajmują tylko jedno oko podczas pojedynczego ataku,
• ból głowy rozpoczyna się w ciągu godziny od początku wystąpienia objawów ocznych, trwa od 4 do 72 godzin i posiada minimum dwie z następujących cech: występuje jednostronnie, ma charakter pulsujący, jego natężenie jest  średnie do ciężkiego, zwykła aktywność fizyczna jak spacer czy wchodzenie po schodach zaostrza objawy bólowe, ból uniemożliwia lub znacznie utrudnia wykonywanie czynności dnia codziennego,
• w trakcie bólu głowy pojawia się co najmniej jedno z wymienionych: nudności z towarzyszącymi wymiotami, lub bez nich, znacznego stopnia nadwrażliwość na światło, dźwięki lub inne bodźce zewnętrzne,
• nie ma zmian organicznych w oku w trakcie badania między atakami,
• zostało wykluczone inne schorzenie czy stanu odpowiedzialnego za zaburzenia widzenia i ból głowy.
  
  

Bardzo ważne jest by osoby, które rozpoznają u siebie objawy migreny siatkówkowej udały się na wizytę do specjalisty.

Neurolog powinien zlecić dodatkowe badania w celu wykluczenia innych chorób o zbliżonym obrazie klinicznym. Zbliżone symptomy wzrokowe mogą wskazywać na możliwy zator tętnicy doprowadzającej krew do siatkówki oka i groźny dla życia udar mózgu.

 Leczenie migreny siatkówkowej

Leczenie migreny siatkówkowej rozpoczyna się od zidentyfikowania czynników mogących prowokować wystąpienie epizodów choroby. Więcej o czynnikach, które mogą sprowokować atak migreny można przeczytać w naszym artykule. Najczęściej atak migreny siatkówkowej prowokuje stres, brak snu, spożycie określonych potraw, pominięcie posiłku czy prowadzenie pewnych aktywności. Część leczenia migreny siatkówkowej opiera się na profilaktycznym unikaniu  tych czynników. W ten sposób można doprowadzić do ograniczenia częstotliwości lub nawet całkowitego uniknąć epizodów choroby.

Podobnie jak w przypadku migreny klasycznej nie ma leku, dzięki któremu moglibyśmy pozbyć się definitywnie migreny siatkówkowej. Stosowane leczenie farmakologiczne pozwala jedynie na złagodzenie i skrócenie czasu trwania objawów oraz zmniejszenie częstotliwości występowania ataków choroby. Mimo, że w leczeniu klasycznej migreny korzysta się z leków należących do grupy tryptanów, często unika się ich stosowania w przypadku migreny siatkówkowej. Można zastosować wówczas niesteroidowe leki przeciwzapalne (takie jak kwas acetylosalicylowy czy ibuprofen), a także leki stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego.